Είναι τα απόβλητα που σχηματίζονται στο παχύ έντερο μετά από την επεξεργασία στην οποία υποβάλλονται τα φαγητά και ποτά που καταναλώνει ο άνθρωπος. Βέβαια θα πρέπει να θυμάται κανείς ότι στο στομάχι και το έντερο, εκτός από τις τροφές και τα υγρά που εισέρχονται με τη διατροφή, εισέρχονται επίσης και περί τα 6 με 7 λίτρα καθημερινά από πεπτικές εκκρίσεις (σάλιο, γαστρικά υγρά, χολή, παγκρεατικά ένζυμα, κλπ) τα οποία αφού θα επιτελέσουν το πεπτικό τους έργο, στο μεγαλύτερο μέρος τους θα επαναπορροφηθούν μαζί με το χρήσιμο μέρος της τροφής (rasa dhatu).

Σε οποιαδήποτε ασθένεια, θα πρέπει εξάπαντως να εξασφαλίζεται η καλή λειτουργία των εντέρων. Στην οκτάβα της τροφής το πρώτο από τα dhatus που απορροφάται από το έντερο, είναι το Rasa Dhatu. Επομένως εάν υπάρχει οποιοδήποτε πρόβλημα σε αυτό το επίπεδο, τότε υπάρχει βέβαια αυτό το πρόβλημα, αλλά αυτόματα όλα τα υπόλοιπα στάδια βλάπτονται διότι υπάρχει μια αλληλουχία και εξάρτηση όλων των οργάνων του σώματος από το dhatu της τροφής.

Για να κατορθώσει κανείς να διορθώσει κάποιο (οποιοδήποτε) από τα επομενα dhatus, τότε θα πρέπει πρώτα από όλα να εξισορροπήσει το παχύ έντερο. Εάν για παράδειγμα υπάρχει κάποια αναιμία (Rakta Dhatu), αυτή δεν πρόκειται να διορθωθεί όσο σίδερο και να δώσουμε, εφόσον το έντερο εξακολουθεί να βρίσκεται σε διαταραχή.

Είναι απλή βασική αρχή, εύκολα κατανοητή από οποιονδήποτε, ότι εάν δεν τρεφόμαστε σωστά και ακόμα πιο ειδικά εάν δεν απορροφούμε σωστά από το πεπτικό σύστημα, τότε η υγεία μας βρίσκεται σε κίνδυνο. Το ωραιότερο, φρεσκότερο, θρεπτικότερο, πιό ταιριαστό φαγητό θα είναι τελικά άχρηστο, εάν δεν μπορούμε να το απορροφήσουμε σωστά από το έντερό μας.

Πρέπει να υπάρχει τουλάχιστον μία κένωση του εντέρου καθημερινά. Το σύστημα Ayurveda δίνει τεράστια βαρύτητα σε αυτό. Βέβαια διαταραχή στην υγεία, θα εμφανιστεί πιό γρήγορα στις περιπτώσεις που υπάρχει συνεχιζόμενη ταχεία αποβολή των κοπράνων υπό μορφή διαρροϊκών κενώσεων. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει περισσότερες από δεκαπέντε περίπου ημέρες με συνεχιζόμενη διάρροια (όπως για παράδειγμα στην περίπτωση της χολέρας) και η κατάσταση χρειάζεται άμεση ιατρική αντιμετώπιση.

Στις περιπτώσεις δυσχέρειας στην αποβολή των κοπράνων με τη μορφή της δυσκοιλιότητας, η κατάσταση δεν οδηγεί άμεσα σε θάνατο, αλλά σε σοβαρές διαταραχές της υγείας του ατόμου λόγω των τοξινών και της ελλειπούς θρέψης. Η κατάσταση δεν μπορεί να αλλάξει εάν δεν διορθωθεί η ανωμαλία στην παραγωγή και αποβολή των κοπράνων.

Για να βοηθηθεί η δυσκοιλιότητα, χορηγείται πάντα πιό πολύ νερό (σκέτο ή με μέλι και φρέσκο χυμό λεμονιού), περισσότερα φρέσκα φρούτα (ειδικά τα ακτινίδια) και λαχανικά, πίτουρο και φυτικές ίνες, υπόθετα γλυκερίνης, υποκλυσμοί, καθαρκτικά βότανα και γενικά ότι είναι απαραίτητο για τη ρύθμιση της καλής λειτουργίας των εντέρων.

Τα κόπρανα ενός υγιούς ατόμου (ανεξάρτητα από την ιδιοσυγκρασία του) θα έχουν την τάση να επιπλέουν στο νερό, ενώ εάν βυθίζονται αυτό σημαίνει ότι κάποια διαταραχή υποβόσκει και τοξίνες συγκεντρώνονται στο σύστημα.