Σύντομη περιγραφή – ορισμός
Οι κακοήθεις όγκοι του λεπτού εντέρου διακρίνονται σε πρωτοπαθείς και μεταστατικούς. Οι πρωτοπαθείς είναι το αδενοκαρκίνωμα, το καρκινοειδές, το σάρκωμα, το λέμφωμα, ενώ οι μεταστατικοί έχουν αφετηρία τις ωοθήκες, το παχύ έντερο, το στομάχι, το μαστό ή τους πνεύμονες. η αντιμετώπισή τους είναι ευρεία εκτομή και λεμφαδενικός καθαρισμός.
Αδενοκαρκίνωμα
Αφορά τις μισές περιπτώσεις κακοηθών όγκων λεπτού εντέρου και εντοπίζεται συνήθως στο δωδεκαδάκτυλο και την εγγύς νήστιδα. Οταν ο όγκος εντοπίζεται στο δωδεκαδάκτυλο, στην περιοχή του φύματος του Vater, εκδηλώνεται με διαλλείποντα ίκτερο, ενώ όταν εντοπίζεται στη νήστιδα προκαλεί εντερική απόφραξη. Η αντιμετώπιση των περιληκυθικών όγκων περιλαμβάνει παγκρεατοδωδεκαδακτυλοετομή, ή παρηγορητικές επεμβάσεις για ανακούφιση από τα συμπτώματα. Η πενταετής επιβίωση είναι περίπου 40%
Σάρκωμα
Αποτελούν το 20% των κακόηθων όγκων του λεπτού εντέρου, με πιο συχνά τα λειομυοσαρκώματα. Εκδηλώνονται με αιμορραγία ή εντερική απόφραξη.
Λέμφωμα
Αφορούν το 10-15% του συνόλου των κακόηθων όγκων και εντοπίζονται συχνότερα στον ειλεό. Μπορεί να είναι πρωτοπαθείς εστίες ή μέρος συστηματικής νόσου.
Καρκινοειδές
Εξορμάται από τα εντεροχρωμαφινικά κύτταρα και έχει την ίδια συχνότητα με το αδενοκαρκίνωμα. Εντοπίζεται στην σκωληκοειδή απόφυση (46%), στον ειλεό (28%), στο ορθό (17%) και αλλού. Ο όγκος παράγει σεροτονίνη και ουσία Ρ και προκαλεί το καρκινοειδές σύνδρομο. Αυτό περιλαμβάνει παροξυσμικό ερύθημα, βρογχόσπασμο, διάρροια, αγγειοκινητικές διαταραχές, ηπατομεγαλία και βαλβιδική καρδιοπάθεια δεξιάς πλευράς. Το σύνδρομο συμβαίνει σε ποσοστό 5%. Συχνές είναι οι μεταστάσεις του όγκου κυρίως όταν αυτό εντοπίζεται στη σκωληκοειδή απόφυση (ποσοστό μετάστασης 35%) και έχει διάμετρο μεγαλύτερη από 1 εκατοστό. Ο όγκος στην εμφάνισή του έχει κιτρινωπό ή καστανό χρώμα και στην υφή είναι ένα στρογγυλό, σκληρό, υποβλενογόνιο οζίδιο.
Ως προς τα συμπτώματα, σπάνια (5%) προκαλεί το προαναφερθέν σύνδρομο και όταν αυτό εκδηλωθεί είναι συνήθως ένδειξη ότι ο όγκος έχει δώσει μεταστάσεις. Αλλα συμπτώματα είναι κοιλιακός πόνος, εντερική απόφραξη, διάρροια και απώλεια βάρους.
Για τη διάγνωση χρήσιμη είναι η αξονική τομογραφία, οι αγγειογραφίες της μεσεντέριας αρτηρίας και η διάβαση το λεπτού εντέρου με σκιαγραφική ουσία. Για τη διάγνωση του συνδρόμου βοηθά η ανίχνευση στα ούρα του 5-υδροξυϊνδολοξικού οξέως, με ή χωρίς διέγερση με πενταγαστρίνη.
Τα καρκινοειδή με διάμετρο μικρότερη του 1 εκατοστού αντιμετωπίζονται με τμηματική εκτομή του λεπτού εντέρου. Μεγαλύτεροι όγκοι, ή όγκοι που έχου διηθήσει λεμφαδένες, απαιτούν ευρεία εκτομή εντέρου και μεσεντερίου. Εάν το καρκινοειδές εντοπίζεται στη σκωληκοειδή απόφυση και έχει διάμετρο μικρότερη από 2 εκατοστά, αρκεί η απλή σκωληκοειδεκτομή, ενώ εάν είναι μεγαλύτερο χρειάζεται δεξιά ημικολεκτομή. Το καρκινοειδές σύνδρομο αντιμετωπίζεται με θεραπευτική ή παρηγορητική αφαίρεση του όγκου ή με τη χορήγηση σωματοστατίνης.
Η συνολική επιβίωση είναι 54%. Εάν η νόσος είναι περιορισμένη ανεβαίνει στο 75%, ενώ για τις τοπικές και απομακρυσμένες μεταστάσεις είναι αντίστοιχα 59% και 19%.
Διαβάστε επίσης
Ειδική Παιδοχειρουργός
