Τενοντίτιδα

Σύντομη περιγραφή – ορισμός

Τενοντίτιδα καλείται η φλεγμονή που παρουσιάζεται στους τένοντες των μυών δηλ στο σημείο όπου αυτοί προσφύονται στα οστά.

TI EINAI

Η τενοντίτιδα ανήκει στην κατηγορία των συνδρόμων υπέρχρησης. Ως σύνδρομα υπέρχρησης αναφέρονται οι χρόνιες φλεγμονές των μαλακών μορίων και των οστών και συμβαίνουν εξαιτίας επαναλαμβανόμενων κινήσεων που γίνονται για πολλά χρόνια με αποτέλεσμα να ξεπερνούν τα όρια αντοχής των οργάνων αυτών. Συνήθως οι μικροτραυματισμοί που συμβαίνουν στους μυς, τους θύλακες, τους τένοντες και τις περιτονίες δεν αποκαθίστανται πλήρως και η περαιτέρω εναπόθεση φορτίων προκαλεί χρόνια φλεγμονή.
Οι τένοντες χρησιμεύουν για να μεταφέρουν την ενέργεια που παράγεται στη γαστέρα του μυός στα οστά συμβάλλοντας έτσι στην κίνησή τους. Από την άλλη είναι σημαντικό ν’αναφερθεί ότι ανήκουν στην κατηγορία του κολλαγόνου ιστού λόγω της μεγάλης τους περιεκτικότητας σε κολλαγόνο το οποίο αποτελεί πρωτεΐνη. Οι κολλαγόνες ίνες του τένοντα έχουν κυματοειδή μορφή και γίνονται παράλληλες μεταξύ τους με την εναπόθεση φορτίου επάνω τους. Η υπερβολική επιβάρυνση προκαλεί μικροτραυματισμούς στις κολλαγόνες ίνες λόγω της καταστροφής στις εγκάρσιες γέφυρες που τις συνδέουν. Το αποτέλεσμα είναι να παρουσιασθεί φλεγμονή ενώ εάν τα φορτία αυξηθούν σημαντικά μπορεί να συμβεί και ρήξη του τένοντα. Παράλληλα με τη φλεγμονή παρουσιάζεται και ρήξη ορισμένων αγγείων με αποτέλεσμα να περιορίζεται η τροφικότητα του τένοντα. Έτσι εάν ο τένοντας δεν επουλωθεί ακολουθεί νέα ρήξη στις ίνες του και η παράλληλη μειωμένη αιμάτωση δημιουργούν τις κατάλληλες συνθήκες για μερικές ή ολικές ρήξεις.

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ

Το πρώτο σύμπτωμα που στέλνει τον ασθενή στο γιατρό είναι ο πόνος. Συνιστάται περιορισμός των δραστηριοτήτων του ασθενούς, εφαρμογή πάγου ενώ παράλληλα χορηγούνται αντιφλεγμονώδη και αναλγητικά φάρμακα. Ο ασθενής επισκέπτεται το φυσιοθεραπευτή και ακολουθεί ένα πρόγραμμα φυσιοθεραπείας που περιλαμβάνει την εφαρμογή ψυχρών επιθεμάτων σε συνδυασμό με υπερήχους, αναλγητικά ρεύματα, LASER ενώ και η εφαρμογή ιοντοφόρεσης (μεταφορά ιόντων αναλγητικών ουσιών στους ιστούς με συνεχές ηλεκτρικό ρεύμα) φαίνεται να έχουν ικανοποιητικά αποτελέσματα στην υποχώρηση της φλεγμονής και του πόνου. Ωστόσο η εφαρμογή υπερήχων έχει αποδειχθεί ότι βοηθά και στην ευθυγράμμιση των ινών του κολλαγόνου του τένοντα (αποκατάσταση των γεφυρών που έχουν καταστραφεί) ώστε να μπορεί να δεχθεί την εναπόθεση φορτίων. Ο ασθενής ενθαρρύνεται και από το φυσιοθεραπευτή να περιορίσει σημαντικά τις δραστηριότητές του ενώ σε αυτή τη φάση δεν εκτελεί ασκήσεις. Ενώ ο πόνος υποχωρεί μπορεί να γίνει εναλλακτική χρήση ψυχρού-θερμού και διαθερμίες που σκοπό έχουν τη βελτίωση της κυκλοφορίας της περιοχής και τελικά την αύξηση της τροφικότητας του τένοντα με αποτέλεσμα την πλήρη αποκατάσταση. Ο ασθενής διδάσκεται να εκτελεί ασκήσεις διάτασης αρχικά που θα βοηθήσουν σημαντικά στην αποκατάσταση και κατόπιν ακολουθεί πρόγραμμα ασκήσεων με προοδευτική επιβάρυνση με σκοπό την ενδυνάμωση ώστε ο τένοντας ν’ανταποκριθεί στην εναπόθεση φορτίων. Τέλος δεν θα πρέπει να παραληφθεί ότι σε κάποιες τενοντίτιδες συνιστάται η χρησιμοποίηση ναρθήκων που κάποιες φορές και εφόσον χρησιμοποιούνται σωστά έχουν ικανοποιητικά αποτελέσματα διότι περιορίζονται σημαντικά οι κινήσεις του μέλους μην επιτρέποντας περαιτέρω καταστροφή στον τένοντα.

Διαβάστε επίσης