Υπερπλασία του ενδομητρίου

Σύντομη περιγραφή – ορισμός

Υπερβολική αύξηση του ενδομητρίου, λόγω υπερβολικής ή συνεχώς χωρίς διακοπή δράση των οιστρογόνων.

Παθογένεια

Η υπερβολική ή η συνεχής χωρίς διακοπή δράση των οιστρογόνων αποτελεί την παθογένεια της νόσου. Η οιστρογονική επίδραση δεν είναι απαραίτητο να είναι υπερβολική, όταν έχει παρατεταμένη διάρκεια και κυρίως χωρίς να υπάρχει η δράση της προγεστερόνης. Οι άνωορρηκτικοί κύκλοι αποτελούν τη σημαντικότερη αιτία.

ΙΣΤΟΛΟΓΙΚΟΙ ΤΥΠΟΙ ΥΠΕΡΠΛΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ

Η υπερπλασία του ενδομητρίου χωρίζεται σε τρεις ιστολογικούς τύπους ανάλογα με την μορφολογία των αδένων και είναι οι εξής:
1) Αδενοκυστική υπερπλασία με κύτταρα χωρίς ατυπία.
2) Αδενωματώδη υπερπλασία, η οποία είναι μια πιο δραστηριοποιημένη ή προχωρημένη φάση της υπερπλασίας και δύναται ορισμένες φορές να εμφανίσει κυτταρική ατυπία.
Στις περισσότερες περιπτώσεις τα ευρήματα από την υπερπλασία του ενδομητρίου είναι καλοήθη. Σε ορισμένες περιπτώσεις όμως παρατηρείται στην αδενωματώδη υπερπλασία να υπάρχει και ατυπία, η οποία μπορεί να είναι, είτε αναστρέψιμη, δηλαδή να υποχωρήσει σε ένα φυσιολογικό ενδομήτριο, είτε να προχωρήσει σε μια κατάσταση πιο σοβαρή όπως είναι ο καρκίνος του ενδομητρίου.

Πρόληψη

Όταν παρατηρείται υπερβολική, ανώμαλη ή παρατεταμένη εμμηνορρυσία να απευθύνεται η γυναίκα στον γυναικολόγο.

Κλινική εικόνα

Η υπερπλασία του ενδομήτριου αποτελεί ένα συχνό εύρημα σε ασθενείς με υπερβολική, ανώμαλη ή παρατεταμένη αιμορραγία. Επίσης παρατηρείται σε ασθενείς μετεμμηνοπαυσιακής ηλικίας χωρίς ή με μετεμμηνοπαυσιακή αιμορραγία. Η υπερπλασία συναντάται πιο συχνά στα δύο άκρα της εμμηνορρυσιακής ζωής μιας γυναίκας στην προεφηβική και στην εμμηνοπαυσιακή περίοδο, που συνυπάρχει συνήθως διαταραχή της ωορρηξίας. Η υπερπλασία του ενδομητρίου μπορεί επίσης να προέλθει από ένα ωοθηκικό όγκο ή από πολυκυστική νόσο των ωοθηκών ή ανωμαλία άλλων ενδοκρινών αδένων ή από χρήση διαφόρων φαρμάκων.

Διάγνωση

Η διάγνωση θα γίνει κυρίως με την διαγνωστική απόξεση και το υλικό θα σταλεί για ιστολογική εξέταση.

Αντιμετώπιση

Η αρχική θεραπεία είναι η απόξεση του ενδομητρίου. Στην καλοήθη υπερπλασία με τον τρόπο αυτό επέρχεται ίαση σε ποσοστό 50-75% των ασθενών. Στις υπόλοιπες ασθενείς θα πρέπει να επαναληφθεί μετά από 4 έως 8 μήνες. Στις υποτροπιάζουσες αιμορραγίες χορηγείται κυκλικά προγεστερόνη. Στις άτυπες υπερπλασίες η παρακολούθηση με απόξεση είναι πιο συχνή και εάν παρατηρηθεί μεγάλη δραστηριότητα των κυττάρων τότε η ολική υστερεκτομή είναι η λύση του προβλήματος. Στις μεταεμμηνοπαυσιακές γυναίκες η θεραπεία θα πρέπει να είναι πιο ριζική.

Διαβάστε επίσης