«Μια φορά και έναν καιρό στα πολύ παλιά τα χρόνια…». Αυτή η φράση ξύπνα μέσα μας, μνήμες ξεχασμένες, ταξιδεύοντας μας πίσω στα παιδικά μας χρόνια.
Τότε που οι νύχτες μας ήταν γεμάτες από τις περιπέτειες του ήρωα του παραμυθιού που αγαπούσαμε. Ακούγαμε το παραμύθι και φανταζόμασταν ότι όλα αυτά τα ζούσαμε και εμείς σαν να ήμασταν εκεί.
Και στο τέλος του κάθε παραμυθιού ερχόταν η λύτρωση με τη φράση «Και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλλίτερα». Οι δύο αυτές φράσεις στην αρχή και στο τέλος της κάθε ιστορίας έχουν μία μεγάλη χρησιμότητα για το παιδί.
Η πρώτη, «Μια φορά και έναν καιρό…» δηλώνει στο παιδί ότι όλα αυτά που διηγείται το παραμύθι δεν γίνονται στο «εδώ και στο τώρα» αλλά είναι κάτι που γινόταν στο παρελθόν. Αυτό βοηθά πολύ το παιδί στο να νοιώσει ασφαλές στο παρόν αλλά ταυτόχρονα του επιτρέπει και να ταυτιστεί με τον ήρωα του παραμυθιού χωρίς να αισθάνεται άγχος.
Καθώς η πλοκή της ιστορίας εξελίσσεται και η αγωνία του παιδιού κορυφώνεται, το τέλος έρχεται, και είναι πάντα καλό. Αυτό δηλώνεται με τη φράση «Και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλλίτερα», όπου είναι επίσης χρήσιμο για να καταλάβει το παιδί ότι όχι μόνο στην ιστορία αλλά και στην πραγματική ζωή, ανεξάρτητα από τις δυσκολίες και τις αντιξοότητες που θα συναντήσει στο δρόμο του, όλα στο τέλος θα πάνε καλά.
Τα παραμύθια δεν είναι απλά διασκεδαστικές ιστορίες. Είναι ιστορίες με νόημα, οι οποίες βοηθούν το παιδί να φωτίσει πλευρές του εαυτού του και να τις κατανοήσει μέσα από ασυνείδητες διεργασίες που γίνονται καθώς ακούει την ιστορία.
Το παραμύθι είναι το μοναδικό μέσο που επιτρέπει στο παιδί να ταυτιστεί με τον ήρωα σε αντίθεση με τους μύθους οι οποίοι είναι δογματικοί στα νοήματα τους (όπως π.χ ο τζίτζικας και ο μέρμηγκας ή αλεπού και τα σταφύλια).
Πώς να διηγείστε σωστά ένα παραμύθι
Το παραμύθι είναι καλλίτερα να το λέτε από μνήμης και όχι να το διαβάζετε από βιβλίο. Ο προσωπικός σας τρόπος και ο ρυθμός σας είναι πάντα προτιμότερος από το απλό διάβασμα.
Επαναλάβετε το παραμύθι, όσες φορές το παιδί σας το ζητήσει. Η ανάγκη του παιδιού να ακούει το ίδιο και το ίδιο παραμύθι πολλές φορές, έχει τη βάση του στο ότι προσπαθεί να αναλύσει τα κρυφά μηνύματα του παραμυθιού και για αυτό η επανάληψη είναι απαραίτητη.
Μην ερμηνεύετε το παραμύθι στο παιδί σας, έστω και αν αυτό σας το ζητήσει. Πολλοί γονείς θέλοντας να σιγουρευτούν ότι το παιδί κατάλαβε την ιστορία του εξηγούν εκείνοι τα σημεία που θεωρούν απαραίτητα. Αυτό όμως στερεί από το παιδί τη μαγεία της ανακάλυψης των κομματιών του εαυτού του.
Αποφύγετε για αρχή τα εικονογραφημένα παραμύθια. Αφήστε το παιδί να δουλέψει με τη φαντασία του χωρίς να υπάρχει έτοιμη η εικόνα.
Κασέτες, τηλεόραση, video
Φθηνό υποκατάστατο των παραμυθιών για τα σημερινά παιδιά, που μεγαλώνουν μακριά από γιαγιάδες και παππούδες ή με γονείς οι οποίοι δουλεύουν πολλές ώρες είναι η τηλεόραση, το video αλλά και οι κασέτες με έτοιμα παραμύθια.
Το παιδί μπορεί να μεγαλώνει σε εποχή εκσυγχρονισμού και είναι χρήσιμο να έρχεται σε επαφή με όλα τα προηγούμενα όταν αυτά δεν αντικαθιστούν την ανθρώπινη επικοινωνία και επαφή.
Δύο ή τρεις φορές την εβδομάδα είναι καλό να αφιερώνονται στο να διηγηθούμε στο παιδί μας ένα παραμύθι, ειδικά την ώρα του βραδινού ύπνου όπου μετά το παιδί μπορεί αν θέλει να μείνει λίγο ακόμη ξύπνιο και να επεξεργαστεί μόνο του την ιστορία που άκουσε.
Η διήγηση του παραμυθιού μπορεί να γίνει ευχάριστη και για τα δύο μέρη. Τόσο για τους γονείς που διηγούνται την ιστορία όσο και για το παιδί που απολαμβάνει το παραμύθι από τα πλέον αγαπημένα του πρόσωπα.
Διαβάστε επίσης
Έχει σπουδάσει Συμβουλευτική. Μετά την αποφοίτησή της από το Ελληνικό Παιδαγωγικό Ινστιτούτο σε τριετές πρόγραμμα σπουδών στη Ψυχολογία, ακολούθησε τετραετές πρόγραμμα στη Συμβουλευτική (Counselling & Psychotherapy Central Awarding Body). Συνέχισε τις σπουδές της σε θέματα που αφορούν τη συμβουλευτική πένθους. Ολοκλήρωσε το B.A στη Συνθετική θεραπεία (Middlesex University). Mέλος της Ελληνικής Εταιρείας Ανθρωπιστικής & Συνθετικής Θεραπευτικής Συμβουλευτικής & Ψυχοθεραπείας.
