Στο Αγιουρβεδικό σύστημα η προσέγγιση των τροφών, ποτών, βοτάνων κλπ γίνεται κυρίως μέσα από τη γεύση που αυτά έχουν και η οποία γίνεται εύκολα αντιληπτή από τον άνθρωπο που τα καταναλώνει. Στην εποχή εκείνη κατά την οποία η βασική Γνώση του Ayurveda έγινε προσιτή, δεν υπήρχαν τα χημικά εργαστήρια, οι αυτόματοι μετρητές και αναλυτές ουσιών που σήμερα προσδιορίζουν με εκπληκτική ακρίβεια την ποσοτική σύσταση των τροφών ως προς τις πρωτεΐνες, τους υδατάνθρακες, τα λίπη, τα ιχνοστοιχεία, τις βιταμίνες, κλπ.

Ο άνθρωπος (και ο ιατρός αλλά και ο ασθενής), έπρεπε να βασιστεί στις αισθήσεις του οι οποίες τον πληροφορούσαν για τα γεγονότα του εξωτερικού κόσμου. Η πληροφορίες αυτές, ακριβώς επειδή προέρχονται από τις ίδιες μας τις αισθήσεις, χωρίς την παρεμβολή μηχανημάτων, είναι “από πρώτο χέρι” και είναι πάντα αξιόπιστες.

Ο όρος που χρησιμοποιείται είναι η σανσκριτική λέξη “rasa” που έχει μεν την έννοια της “γεύσης”, αλλά γενικά έχει πολύ πλούσιο περιεχόμενο και σημαίνει επίσης “ελιξίριο”, “ζωτικός χυμός”, “τρόφιμο”, “ζωτική δύναμη” και “ιδιοσυγκρασία”.

Σε αντίθεση με τη Δυτική Ιατρική που δέχεται την ύπαρξη τεσσάρων μόνο γεύσεων (γλυκό, όξινο, αλμυρό και πικρό), στον Ayurveda οι γεύσεις είναι έξι (υπάρχουν επιπλέον η καυτερή και η στυφή γεύση).

Η κάθε γεύση σχετίζεται με δύο από τα πέντε λεπτά Ριζώματα (bhutas) και έχει αντίστοιχα σχέση με τις τρείς Ενέργειες, κάποιες από τις οποίες αυξάνει στον οργανισμό του ατόμου, και κάποιες ακόμη τις οποίες μειώνει.

Στα επόμενα κεφάλαια της εγκυκλοπαίδειας θα αναφερθούμε με λεπτομέρειες στις έξι αυτές γεύσεις και βέβαια σε αντιπροσωπευτικές τροφές που ανήκουν σε κάθε μία από αυτές τις γεύσεις.

Διαβάστε επίσης

• Εισαγωγή στην σύγχρονη απεικόνιση
• Εισαγωγή στην Αγγλία από τη Γερμανία επανδρωμένων χειρουργείων
• Λαχανικά – εισαγωγή
• Φρούτα – εισαγωγή
• Ο ΟΗΕ δεν επιτρέπει εισαγωγή εμβολίων στο Ιράκ